Γεννήθηκα για να φέρω ευτυχία έτσι μου είπαν
λένε πως είμαι ότι πιο όμορφο υπάρχει
λένε πως το χαμόγελο μου φωτίζει τον δρόμο τον δικό τους
πως η ζωή είναι φτωχή χωρίς έμενα...
μα όλα είναι λόγια..λόγια που τα παίρνει ο άνεμος και φεύγουν μαζί του
μακρυά...είναι λέξεις σαν το ηλιοβασίλεμα. όταν εμφανίζονται λέμε ''αχ τι
όμορφος που είναι ο ήλιος μάτια μου..΄΄ μα σαν το ξανά σκέφτομαι όλο
αυτό χάνεται και εμείς απλά ψάχνουμε κάτι άλλο να μας αρέσει
κάτι για να το αντικαταστησουμε όμως τι να το κανείς..?όταν οι άνθρωποι που γνωρίζεις και τους δίνεις ότι πιο όμορφο έχεις..ότι σε αντιπροσωπεύει και αυτοί απλά το παίρνουν και το πετάνε στα σκουπίδια το αφήνουν εκεί μα..μα κάνεις από αυτούς δεν ξέρει πως κάποιος άλλος,κάποιος που να το αξίζει θα βρεθεί και θα το πάρει θα το κάνει δικό τους δίχως να σκεφτεί τις συνέπειες..εμείς σε αυτόν θα βρούμε εκείνο το κάτι που μας λείπει..εκείνο το κάτι που μας συμπληρώνει. .
